گلرنگ گیاهی است که گل و روغن دانه هایش به عنوان دارو استفاده می شود. روغن دانه گلرنگ برای کلسترول بالا، بیماری های قلبی، سکته مغزی، دیابت، جلوگیری از ایجاد زخم و بسیاری از بیماری های دیگر استفاده می شود در غذا ها از روغن دانه گلرنگ به عنوان روغن پخت و پز استفاده می شود. در تولید، از گل گلرنگ برای رنگ آمیزی لوازم آرایشی و رنگ آمیزی پارچه ها استفاده می شود. روغن دانه گلرنگ به عنوان حلال رنگ استفاده می شود.

چگونه کار می کند؟

اسیدهای لینولنیک و لینولئیک موجود در روغن دانه گلرنگ می تواند به جلوگیری از “سخت شدن عروق” ، کاهش کلسترول و کاهش خطر بیماری های قلبی کمک کند. گلرنگ حاوی مواد شیمیایی است که ممکن است خون را برای جلوگیری از لخته شدن، رگ های خونی را پهن کرده، فشار خون را کاهش داده و قلب را تحریک کند.

موارد استفاده و اثر بخشی

• احتمالاً برای کلسترول بالا، برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف روغن گلرنگ به عنوان مکمل غذایی یا جایگزینی آن با روغن های دیگر در رژیم غذایی به کاهش لیپوپروتئین های کل و چگالی پایین (LDL یا “بد”) کلسترول کمک می کند. با این حال، به نظر نمی رسد که چربی های دیگر خون به نام تری گلیسیرید را کاهش دهد یا لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL یا کلسترول “خوب”) را افزایش دهد.
• نوزادان متولد شده با وزن کمتر از 2500 گرم (5 پوند ، 8 اونس). برخی تحقیقات نشان می دهد که افزودن روغن گلرنگ به شیرخشک یا شیر مادر باعث افزایش وزن یا ضخامت پوست در نوزادان با وزن کم نمی شود.
• درد قفسه سینه (آنژین). تحقیقات اولیه نشان می دهد که دادن زرد گلرنگ، جزء گل گلرنگ، IV به همراه داروی استاندارد برای درد قفسه سینه، علائم را در افراد چینی مبتلا به درد قفسه سینه بهبود می بخشد.
• بیماری قلبی: خوردن 1.5 قاشق غذاخوری روغن گلرنگ در روز که سرشار از اسید اولئیک است ممکن است به جلوگیری از بیماری های قلبی کمک کند. اما تحقیقات محدود است.
• فیبروز سیستیک: تحقیقات اولیه نشان می دهد که خوردن روغن گلرنگ به صورت دهانی به مدت یک سال ، نشانگرهای آزمایش یا شدت فیبروز کیستیک را در کودکان بهبود نمی بخشد.
• دیابت: تحقیقات اولیه نشان می دهد که خوردن روغن گلرنگ به صورت خوراکی به مدت 3 هفته می تواند سطح قند خون را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 افزایش دهد. اما تحقیقات دیگر نشان می دهد که مصرف روغن گلرنگ به صورت خوراکی به مدت 16 هفته باعث کاهش هموگلوبین A1c می شود بدون اینکه بر سطح قند خون ناشتا در زنان یائسه مبتلا به دیابت تأثیر بگذارد. به نظر نمی رسد روغن گلرنگ بر سطح انسولین یا حساسیت به انسولین تأثیر بگذارد.
• آسیب کلیه در افراد مبتلا به دیابت (نفروپاتی دیابتی): دادن زرد گلرنگ ، جزء گل گلرنگ، IV به همراه داروهای استاندارد، ممکن است عملکرد کلیه را در برخی از افراد مبتلا به این بیماری بهبود بخشد.
• تمایل موروثی به کلسترول بالا (هایپرکلسترولمی خانوادگی). شواهد در مورد اثرات روغن گلرنگ در درمان کلسترول بالا که از طریق خانواده ها منتقل می شود متناقض است. برخی تحقیقات اولیه نشان می دهد که جایگزینی کره رژیمی با روغن گلرنگ کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL) را در افراد مبتلا به این بیماری کاهش می دهد. تحقیقات دیگر هیچ اثر مفیدی را نشان نمی دهد.
  تورم (التهاب) کبد ناشی از ویروس هپاتیت C (هپاتیت C): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف یک محصول خاص حاوی گلرنگ، تخمه کدو، دانه های چنار و زنبور عسل ژاپنی (EH0202) به صورت خوراکی به مدت 3 ماه باعث کاهش ناراحتی عمومی، نفخ، تهوع و استفراغ در افراد مبتلا به هپاتیت C می شود. با این حال، میزان هپاتیت به نظر نمی رسد ویروس C موجود در بدن تحت تأثیر قرار گیرد.
• فشار خون بالا: شواهد در مورد تأثیر روغن گلرنگ بر فشار خون متناقض است. برخی تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روغن گلرنگ به صورت خوراکی به مدت 6 تا 8 هفته باعث کاهش فشار خون در افراد مبتلا به فشار خون بالا می شود. با این حال ، شواهد دیگر نشان می دهد روغن گلرنگ برای کاهش فشار خون موثر نیست.
• “پوست وزغ” (فرنودرما): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روغن گلرنگ حاوی ویتامین E و لینولئیک اسید از طریق دهان برای بیش از 8 هفته می تواند خشکی و زبری پوست را در افراد مبتلا به فرنودرما بهبود بخشد.
  زخم. استفاده از مخلوط گلرنگ و روغنهای دیگر روی پوست دو بار در روز به مدت 8 هفته ممکن است به زخم ها و علائم کشش کمتر قابل مشاهده باشد.
•  سکته: تحقیقات اولیه نشان می دهد که دادن زردرنگ گلرنگ، یکی از اجزای گل گلرنگ، تا 72 ساعت پس از سکته مغزی و ادامه آن یکبار در روز به مدت 2 هفته، شانس بهبود عملکرد مغز را در صورت استفاده از دارو های استاندارد برای سکته مغزی افزایش می دهد.
• سقط جنین.
• اختلالات گردش خون.
• مشکلات تنفسی (شرایطی که بر لوله های تنفسی به نام لوله های برونشیال تأثیر می گذارد).
• یبوست.
• سرفه.
•  تب.
• اختلالات قاعدگی.
• درد.
• صدمات ناشی از ضربه.
• تومورها.